Over het algemeen gaat bij mij de vlinderslag zonder een keerpunt prima. Een slag die ik in trainingen bijna nooit zwem, kortom verwachtingen houd ik altijd lekker laag.
Als de slag goed loopt qua ritme en ik voel mij sterk dan kan een goede tijd er wel inzitten.
Vandaag was het een beetje een gemiddelde dag wat dat betreft. De eerste twee starts van vandaag hadden al wel de nodige energie en focus gevraagd en ook de tijd tussen de verschillende starts (een 20 minuten) begonnen krap aan te voelen.
De start was minder goed, onderwater net niet sterk genoeg en het zwemmen ging voor het gevoel zo-zo. Na het aantikken wist ik dat het zeker geen top race was. Dat ik toch nog de tweede tijd ooit zwom viel mij alles mee. Het begint erop te lijken dat het lichaam in een nieuwe standaard is terecht gekomen, waarmee ik ook met mindere races toch aardige tijden kan neerzetten.