22 mei - Reizen - EMK Swimming Londen

De treinreis naar Brussel

Vandaag in het teken van het reizen. Gisteren de koffer al ingepakt en heel verstandig de inpak checklist van het NK bewaard, hier en daar wat weglaten, hier en daar wat aanvullen en de koffer was in no-time ingepakt.

De eerste trein vanuit Meppel vertrok om ongeveer 08.30 en zou mij een anderhalf uur speling geven in Brussel om in te checken en over te stappen op de Eurostar. Die speling bleek onderweg helemaal niet overbodig te zijn!

Eerste deel ging heel voorspoedig. De intercity naar Schiphol en zonder overstappen kon dat stationnetje bereikt worden. Onderweg een beetje naar muziek geluisterd en naar buiten gekeken. Eigenlijk geen bijzonderheden, een treinreis zoals deze in duizendtallen zijn.

Overstappen op Schiphol ging eerst ook voorspoedig. Roltrap op en af en dan sta je op het goede perron. Indicatie op het bord was ook normaal, kortom tijd genoeg.
De eerste melding van +5 minuten kwam echter al snel op het bord en 5 minuten later was deze +10 en heel nauwkeurig van de NS, 5 minuten daar weer na stond er +15 op het menu.
Op zich natuurlijk nog geen vuiltje aan de lucht, speling genoeg. Dit kon echter onderweg altijd 2 kanten op gaan, de NS was in staat om het in te halen of je hebt geluk en sluit achter iedere stoptrein aan die voor je rijdt.

Inmiddels was ook duidelijk dat het ging om een kapotte deur, was niet zo moeilijk wat die deur bevond zich vlak bij waar ik zat.

Tot aan Roosendaal ging het best voorspoedig en was de vertraging afgenomen naar +5 minuten. Daar echter stapten mensen van de Belgische spoorwegen in en die vonden toch echt wel dat de kapotte deur een belemmering in de snelheid moest gaan opleveren van maximaal 80km per uur (terwijl we in NL gewoon 120-130 hadden gereden).

Kortom met een voor het gevoel slakkengang door België heen, waarna we uiteindelijk met een half uur vertraging aankwamen in Brussel. Dan maar geen risico nemen en direct inchecken voor de Eurostar.

Inchecken met de Eurostar

Voordat je inchecked met de Eurostar is er een hele leuke hal met allerlei winkeltjes en kon je ook wat eten. Dat stond ook op het programma om aldaar te doen, maar ja...
Het blijkt dat als je inchecked voor de Eurostar, je ook gelijk langs de douane gaat en dan sta je in een Terminal zone, waar dus verder géén winkeltjes meer zijn. Een juwelier en een koffie met een broodje is er dan wel, maar verder ben je aangewezen op jezelf.

Een tip dus voor toekomstige reizigers met de Eurostar: Controleer de rij bij het inchecken en de nog openstaande inchecktijd en besluit op basis daarvan of je nog even langs de winkeltjes gaat en wat te eten en drinken scoort!

Het inchecken gaat verder heel voorspoedig, je laat zien dat je een ticket hebt, gaat door de poortjes heen met de barcode op het ticket, ga langs de douane en laat je paspoort zien. Koffer op de band leggen, door de metaaldetector, koffer weer ophalen en dan mag je wachten.

Zoals gezegd, stoeltjes genoeg, je kunt ook even naar het toilet maar verder dien je jezelf (en eventuele kinderen!) zélf te vermaken.

Treinreis met de Eurostar

Reizen met de Eurostar gaat erg voorspoedig. Tempo is goed en volgens hebben ze niet veel te duchten van andere treinen op de lijn, ik heb daar in ieder geval geen oponthoud van gemerkt.

Er is geen openbaar (alleen abonnement via Telenet) WiFi aan boord, dus als je daarop hebt gehoopt, jammer. Je zult de dure roaming moeten gebruiken of toch maar eens een keer dat ding in je tas laten.

In de Eurostar wordt de temperatuur lekker laag gehouden. Het is best verstandig om ervoor te zorgen dat je binnen hand bereik een paar sokken, lange broek en een vest of iets dergelijks te hebben. Je kunt uiteraard wel naar de bar wandelen maar verder zit je die 3 uur gewoon stil.

Mijn zitplek was net naast een stukje muur tussen 2 ramen in en had niet veel groter dan een vliegtuigraampje om doorheen te turen. Op zich wel jammer, kon niet veel van het landschap zien. Het meest aparte van de treinreis is uiteraard wel de tunnel. In de praktijk ben je hier echter met een 25 minuten doorheen dus op de hele reis van 3 uur is dat kort te noemen. Verder verneem je ook niet dat je in de tunnel bent. Normaal gesproken krijg je drukverschil in je oren, dat bleef hier netjes achterwege. In Engeland heb je nog een aantal tunnels waar je in gaat en daar heb je er veel meer last van.

Na het uitstappen mag je nog even aansluiten in de rij om langs de douane te gaan. Geen handelingen nodig, tenzij je er natuurlijk wordt uitgehaald voor extra controle.
En dan sta je ineens op het station Londen St.Pancras!

Eigenlijk ook deze treinreis niet als heel bijzonder ervaren, het inchecken, douane en dergelijke zijn de extraatjes wat het een beetje gevoel van combinatie tussen reizen met het vliegtuig maakt.

Naar het appartement

Van de host van het appartement had ik summiere aanwijzingen gekregen hoe ik bij het appartement kon komen. "Take the train to Liverpool Street".
Prima, dat kon toch niet zo moeilijk zijn. Maar ja, er hangt natuurlijk niet een bordje, [die kant op Chris]. En dan slaat ook nog een stukje twijfel toe. Bedoeld hij nu met Train zo'n trein waar ik net ben uitgestapt of is het een ondergrondse danwel metro die boven de grond rijdt.

Gelukkig wist ik van de vorige keer in Londen nog dat iedereen echt hulpvaardig is en je heel goed (soms net iets te snel) te woord wordt gestaan bij informatiepunten. Een kwartiertje later zat ik uiteindelijk in het goede vervoersmiddel (ik durfde het geen trein te noemen, maar ja, ik ben dan ook geen Londenaar).

Uitstappen op Liverpool Street en daar moest ik "The Central Line to Leyton" nemen. Maar goed, lijnen gaan meestal 2 kanten op dus de uitdaging was, wélke kant op. Ook hier even gevraagd welke kant ik op moest, maar als extraatje kwam er langs dat er werkzaamheden waren en ik dus eerst een andere lijn moest nemen en dan weer ergens over stappen. Zo warrig als ik het hier opschrijf, zo kwam het ook op mij over. Ik heb mij dus stilletjes terug getrokken naar Platform 1, dat begreep ik er nog wel uit en heb daar de eerste de beste aangeklampt en dit wichie heeft mij heel goed geholpen.

De groene lijn genomen, 2 haltes, daar uiteindelijk overgestapt op de rode lijn nog 4 haltes en ik was weer in de open lucht. Uiteindelijk best voorspoedig en alles bij elkaar een minuut of 20 later dan het optimale tijdschema.

Als ik buiten het station was moest ik de host even texten en nog een minuut of 10 wandelen.
Dat was wel even lekker om te doen, al die tijd toch stil gezeten. Het geeft ook gelijk een goede indruk wat er allemaal in je buurt zit aan winkeltjes, althans in de hoofdstraat.
Of het een zijstraat zou zijn links danwel rechts, was mij verder niet bekend en nee ik had nog geen kaart van United Kingdom gedownload voor de navigatie via telefoon.
Kwestie van de 10 minuten in de gaten houden en als ik het gevoel zou hebben van verdwaald zijn, dan maar weer even vragen. Net toen ik op dat punt was, zag ik het straatnaam bordje opdoemen. De rest is peuleschil, kwestie van het goede huisnummer opzoeken.

Er was nog geen host die mij opving en uit de text terug bleek dat er een time-zone-calculation-difference was. Tijdens het plannen van de reis hadden we tussen 6 en half zeven opgegeven. Dit was echter (uiteraard) nederlandse tijd. Deze tijd ook doorgegeven, maar geen rekening gehouden met het uur tijdverschil.
Verder geen probleem. Een minuut of 20 nog op de stoep gewacht en daarna de rondleiding gekregen.

Over het appartement kan ik kort zijn. Het is 1 kamer met een kleine keuken, een aparte douche met toilet en een bed. Kleine televisie en een kleine werktafel. Wel beschikking over een koelkast, magnetron, aparte oven en een wasmachine.
Kortom, het ontbreekt mij aan niets, maar een feestje kan ik hier niet geven.

De eerste avond

Na aankomst in het appartement en de eerste Whatsapp tekenen van leven gegeven naar de supermarkt gelopen om wat van avondeten en brood voor de volgende dag in te slaan. Gelukkig was dit een redelijk grote supermarkt met gangbare prijzen.
Een en ander ingeslagen en de verleiding weten te weerstaan om producten als chips en bier mee te nemen. Het was inmiddels voorbij 19.00 uur Nederlandse tijd en had geen voedsel meer gehad sinds 14.00
Het begint dan wel te knagen en het is nog steeds verstandig om geen boodschappen te doen als je trek hebt.

Thuis gekomen, eerst even gegeten en vervolgens de koffer uitgepakt. Televisie erbij aan en langzaam aan ben je er dan klaar voor.

Nog even zitten wikken en wegen of ik direct de UK-tijd in zou gaan of toch nog maar even de NL-tijd. Tenslotte voor de tussenweg gekozen om naar bed te gaan met het voornemen om de volgende dag direct in het UK ritme te gaan.

Nog even gechecked of er al informatie bekend was over de trainingsmogelijkheden. Die waren er nog niet en moest dat dus de volgende ochtend eerst even doen.

Tot zover deze dag. Morgen weer een nieuw artikel!