Triathlon - Middle Distance - de Haere Vroomshoop
| Begindatum: | 2019-09-07 | | Begintijd: | 11:00:00 | | Einddatum: | 2019-09-07 | | Eindtijd: | 16:00:00 | | Locatie: | Zwembad de Zandstuve | | Adres: | Hammerweg | | Huisnummer: | 75 | | Postcode: | 7681 EJ | | Plaats: | Vroomshoop | | Gemeente: | Twenterand | | Provincie: | Overijssel | | Land: | Nederland |
Informatie
- Website Organisatie: de haere Triathlon Vroomshoop
- Deelnemers
- Start-tijd: 11.00
- Start-nummer: 142
- Uitslagen: Overall | Categorie H40-49 | Overall met tussentijden
Wedstrijdverslag
10 september 2019
Niet gefinished... uitgestapt na ongeveer 11 kilometer lopen.
Ik ga nog een artikel maken met hoe ik dit eerste jaar halve triathlon heb ervaren, deze wedstrijd is eigenlijk niet goed in het jaarschema gepland is mijn eerste gedachte.
De wedstrijd zelf:
Zwemmen ging uitstekend. Gekozen om in de voeten te gaan liggen en op die manier energie te gaan sparen. Verwachte eindtijd als ik zelf had gezwommen op threshold niveau was rond de 27 minuten en nu met veel energie sparen zwommen we 28 minuten. In deze 2e serie kwam ik als 3e overall het water uit en als 1e in mijn leeftijdklasse, een uitstekend begin.
De wissel ging ontzettend snel. Overall de 8e wisseltijd (in mijn categorie de snelste) en dat met een heel stuk lopen erbij richting de balk. Weliswaar was ik vergeten om mijn sokken aan te trekken, echter dat bleek achteraf en tijdens het fietsen helemaal niet zo'n punt te zijn. (Misschien zelfs wel een definitieve aanpassing voor de volgende wedstrijden)
Op de fiets zat ik vrij snel in het ritme. Hartslag was hoog, echter mijn eerdere wedstrijden had dezelfde trend en ik wist inmiddels dat deze vanzelf zou gaan zakken. Snelheid was ook prima en ik voelde mij uitstekend. Ik besloot dus om op die manier door te gaan en dan te zien waar het zou eindigen.
In Klazienaveen op de halve had ik bij 60 kilometer het gevoel van "wat een eind", dat gevoel had ik nu helemaal niet. Wel had ik rond de 70 kilometer dat het eigenlijk al "op" was. De laatste 20 kilometer heb ik dan ook bewust mijn snelheid en hartslag laten zakken om nog energie voor de halve marathon over te houden. Op dat moment had ik nog absoluut het gevoel dat het overall prima ging.
Onderweg twee keer een flinke en hele koude bui gehad. Daardoor kreeg ik het koud op de fiets, sturen ging zelfs iets minder goed. Mentaal gezien vond ik het echter niet zo'n probleem, maar de bovenbenen vonden het minder fijn.
In de 1-na-laatste ronde schoot mijn derailleur vast, op het kleinste tandwiel, dus doorfietsen was geen optie. Even afgestapt om hem een duw te geven en dat hielp, ik kon weer (elektronisch) schakelen. Bij het opstappen voelde ik op dat moment al een enorme moe / kou in de bovenbenen en vreesde voor het hardlopen.
Deze 90 kilometer fietsen gezien het klassement ging ontzettend goed. Een 10e Overall en 4e in mijn categorie was een prima split.
De tweede wisselzone kwam ik als 6e overall en nog steeds als 1e in mijn categorie binnen.
Deze T2 kwam bij het inrichten van de wisselzone(s) voor mij als een verrassing dat hij op een andere locatie was. Ik had dit niet goed bestudeerd en vervolgens ook niet goed genoeg verkend. Het was dus even zoeken waar ik mijn fiets kwijt moest en had daardoor geen snelle wissel. De wissel ging vervolgens wel goed en ik begon met gemengde gevoelens aan het lopen.
Het lopen was uiteindelijk één groot drama. Ik begon met ontzettend zere bovenbenen. Net boven de knieën verkrampte het bij iedere stap. Kortom, rustig aan beginnen en dan hopen dat de kramp eruit gaat. Ik was verder niet moe, had geen last van te weinig eten of drinken. Wel had ik het koud. De eerste ronde ging voor mijn gevoel toch vrij snel, ik was sneller bij de finish-doorkomst dan ik dacht en dat gaf mij op zich wel moed voor de volgende 8 rondes. De tweede ronde werd ik wat warmer, kwam de zon ook een beetje door en verdween de kramp een klein beetje. Kortom, ik durfde een kilometer/uur sneller te gaan echter dat pakte totaal verkeerd uit. Wederom kramp bij het ingaan van de derde ronde. In deze derde ronde stonden mijn coaches en ik ben even gestopt met het gebaar dat ik uit zou stappen. Terwijl ik even stilstond en mijn bovenbenen masseerde leek het weg te trekken en besloot toch nog de ronde uit te gaan lopen. Op een ontzettend laag tempo lukte dat en puur op willen finishen ging ik ook nog de 4e ronde in. Tijdens de 5e ronde was het al meerendeel stoppen, masseren, wandelen en met dan nog een 10 kilometer te gaan besloot ik om uit te stappen. Ik had niet de verwachting dat ik nog kon hardlopen, zelfs het wandelen deed pijn.
Soms een DNF beter dan jezelf in de blessure lopen.
Een wedstrijd dus met gemengde gevoelens. Zeer tevreden over het zwemmen en de gebruikte tactiek van energie sparen. Ook tevreden over het fietsen (hoewel ik daar toch eigenlijk te hard ben gegaan) en uiteindelijk ook tevreden dat ik tijdens het lopen van alles heb geprobeerd om over de inzinking heen te komen.
Veel geleerd van deze wedstrijd en vooral waar ik aan moet gaan werken komende winter richting het volgende seizoen.
Volgend jaar weer halves? Jazeker!!
|
Reacties
| Er zijn nog geen reacties. |
| Wees de eerste die een reactie achterlaat! |
Reactie toevoegen
|
|
|
| © 2024, Chris Kouwenhoven |
